15 października obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Dziecka Utraconego.
Data 15 października nie jest przypadkowa. Tyle trwałaby teoretycznie ciąża licząc od 1 stycznia. Jest to szczególny dzień dla tych rodziców, którzy utracili swoje dziecko w wyniku martwego urodzenia lub poronienia.
Nasza Wspólnota tego dnia modli się za wszystkie dzieci - od tych najmniejszych po dorosłe. Te, które przynosimy w swoich sercach jak i te, których imiona mamy zapisane na karteczkach i składamy na ołtarzu. To dzieci, których rodzice uczestniczyli w naszych rekolekcjach i mszach świętych.
Spotkanie zawsze rozpoczynamy o godzinie 15.00, czyli w godzinę Miłosierdzia Bożego.
Po mszy świętej rodzice, których dzieci umarły w brzuchu mamy, lub zaraz po urodzeniu bez przyjęcia chrztu świętego, mogli w symboliczny sposób oddać Bogu swoje dzieci w tak zwanym obrzędzie „chrztu pragnienia”. Przeczytaj TUTAJ.
Homilię wygłosił ksiądz Jan Uchwat, w konfesjonale posługiwał ksiądz Piotr Belecki.
Dziękujemy za posługę i towarzyszenie diakonowi Robertowi Szczepkowskiemu, którego polecamy modlitwie osieroconym rodzicom.
Częściowe kazanie będzie do odsłuchania w późniejszym terminie.
PIERWSZE CZYTANIE (2 Tm 4, 10-17a)
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza
Najmilszy:
Demas mnie opuścił, umiłowawszy ten świat, i podążył do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji. Tylko Łukasz jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź z sobą; jest mi bowiem potrzebny do posługi. Tychika zaś posłałem do Efezu. Opończę, którą pozostawiłem w Troadzie u Karpa, zabierz po drodze, a także księgi, zwłaszcza pergaminy.
Aleksander, brązownik, wyrządził mi wiele zła: odda mu Pan według jego uczynków. I ty się go strzeż, albowiem sprzeciwiał się bardzo naszym słowom.
W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale wszyscy mnie opuścili: niech im to nie będzie policzone! Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie, aby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i aby wszystkie narody je posłyszały.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 17-18)
Refren: Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają, *
wszystkich wzywających Go szczerze.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 15, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.
EWANGELIA (Łk 10, 1-9)
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:
«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».
Oto słowo Pańskie.
